Ben de 2 yaşına geldi hala yuvarlak yapamıyor diye oturmuş üzülüyorum. Çocuğumun içinde bir sanatçı yatıyormuş meğer. Bence baya fare gibi bir şey çizmiş.

 Çocuklarınızın çizimlerini renklendirerek içlerindeki sanatçı ruhu ortaya çıkarabilir, bakış açınızı değiştirebilirsiniz. Ela’ya resim defterini verdim ve o özgürce boyamaya başladı. Daha sonra sadece siyah rengi kullandığını farkettim ve renkli kalemlerle resmini renklendirmeye başladım. Ortaya bu şahane ortak resim çıktı. Şimdi kim bilir evlerden nasıl sanat eserleri çıkacak?

Bu arada benim kızım boyama yapacağı zaman genellikle ilk siyah rengi eline alır. Böyle bir durumda ne yapıyoruz? ” Kızım güneş siyah olmaz, sarı olur” demiyoruz. Yaratıcılıklarını da baltalamıyoruz. Onların hayal dünyası çok renkli ve farklı izinsiz asla dalmıyoruz.

Kısacık bir öneri daha yapacağım. Çok küçük aylardan itibaren çocuklarınızı kağıt ve kalemle tanıştırın. Örneğin 6 aylıkken bebeğinize bir parça kağıt verin (Daha çok teksir kağıdı gibi ince bir kağıt ile başlamanızı öneririm.) ve buruşturmasına destek olun. 8 aylıkken artık kağıtları yırtma egzersizleri yapabilirsiniz. Bebek 10 aylık olduğunda el- göz koordinasyonu geliştirmek için kalemle tanıştırabilirsiniz. İlk kalemler, boyalar nasıl olmalı? sorusunu başka bir yazıda yanıtlamaya çalışayım ama söylemek istediğim bebeğin eline 4 aylıkken küp vermezseniz 10 aylık olduğunda 2 küpten kule yapmasını bekleyemezsiniz. En azından hemen yapmasını. Çünkü böyle bir bilgi yoktur bebekte. Ama henüz çok küçükken sadece tanıştırmak, bir süre ilgilenmesini sağlamak ileriye atılan bir adımdır.

Şimdi mi? 32 aylık. Hala karalıyor ama o karalamaları isimlendiriyor ve karalamalar çok daha kontrollü olmaya başladı. Müthiş daireler çiziyor.  Bazen dairelerden resim yapıyor. Olması gereken de bu zaten. Fazlasını beklemiyoruz. Ha fazlası varsa alkışlıyoruz. O ayrı.

Keyifli boyamalar.