Modern bir masal tadında bu kitap. Uzun zamandır böyle tatlı bir hikaye okumamıştım doğrusu. Çocuk kitaplarının çoğunda yaşanan eksiklikler bu kitapta yok.  Kiminin hikayesi çok güzel oluyor ama bir çocuğu cezbedecek kadar güzel resimlenmemiş olabiliyor. Kiminin resimleri şahane ama içerik olarak o resmi anlatmaya yetersiz kalabiliyor. Maalesef kiminde yazım yanlışları dolu oluyor. Hepi topu 10 cümlelik kitap nasıl yanlış yazılabilir? diyor insan ama oluyor. Kimi yayınevi hatasını kabul ederken, kimi “Olur böyle şeyler takılmayalım.” diyebiliyor.  Uzun lafın kısası bu kitap diğerlerine benzemiyor. Başta Türkçesi çok temiz. Feyza Hepçilingirler imzası taşıyan bu kitap; Türkçe ve Dilbilgisi kitaplarıyla tanınan yazarın tek çocuk kitabı da değil üstelik.

Bir çocuk kitabında olması gereken tüm öğeleri barındırıyor ve en önemlisi okurken huzur kaplıyor içimi. Çizimleri de en az hikayesi kadar muhteşem, bu kitabı şiddetle tavsiye ediyorum. Kitabı tam anlamıyla kavrayabilmek için 3 yaşını doldurmak gerekiyor olabilir. Gelelim hikayesine. Bizim kara kuzu kendi etrafında dönerken başlıyor hikaye. Durmadan dönüyor. Belli ki bir şeyler arıyor. Aradığını bulamayınca başka kuzu arkadaşlarına soruyor: “Kulağını yiyebilir miyim?” Nasıl Yani? “Kulağımı mı yiyeceksin?” Olacak iş değil.  Kimse olur vermiyor. Bazısı kulağını vermesine karşılık burnunu istiyor. Kimisi diline talip oluyor. Bu iş böyle olmayacak. Bir bilene danışıyor. Bilge Koca Koyun Ana akıllı tabii. Durumu hemen anlıyor. Meğer kara kuzu, kuzu kulağı otunun peşindeymiş. Uyku öncesi sıcacık bir hikaye sizleri bekliyor.

Keyifli okumalar.