Bilen bilir tatlı yapmayı ayrı severim. Hatta Ela doğmadan ev yapımı tatlı yapıp sattığım bir markam – Tatlı Mı Yesek?- bile vardı. Bir dönem ciddi sarmıştım bu tatlı mevzuna.  Ela’da mutfakta olmayı seviyor ve en sevdiği şey de birlikte kurabiye yapmak. Biz bu kez kurabiyelerimizi oyun hamurundan yaptık. Kızım doğduğundan beri şeker hamurunun yakınından bile geçmiyorum. Esasında hiç sevdiğim de söylenemez. Öyle ki tatlı yaptığım dönem de bile minimum kullanırdım. Ama şeker hamurunu sevmemek onun şekillendirme setlerini sevmeye engel değil tabi ki. Bunları İzmit Çarşı’daki bir milyoncudan aldım. Ela her birini bir şeye benzetti ve oldukça yaratıcı benzetmelerdi.

Bu oyunun anlatılacak bir tarafı yok ama kısaca bahsedeyim. Oyun hamurundan şekiller kesip şeker hamuru şekillendirme setiyle kurabiyelere kişilik kazandırdık. Daha sonra uzun uzun ekmekler de yaptık. Hayali fırınımıza koyup pişirdik. Evdeki yardımcı teyzemize bile ikram ettik. Biz çok eğlendik. Hatta o kadar sevdik ki evde her gün bir tepsi kurabiye pişiyor. Fikir olsun diye sizlerle de paylaşmak istedim.

Keyifli oyunlar.